Kącik Rodzica

Pierwsze dni w przedszkolu

Serce każdej mamy pęka, gdy widzi płacz własnego dziecka przy rozstaniu w przedszkolu. Poczucie winy jakie wtedy odczuwa towarzyszy każdej z nas. My to wiemy, też jesteśmy mamami. Pamiętaj jednak, że w przedszkolu dziecko znajdzie zrozumienie, pocieszenie i fachową opiekę, a za jakiś czas będzie płakać wychodząc do domu.

Nawet towarzyskie dziecko na początku może płakać i tęsknić. Aby ułatwić mu pierwsze dni w przedszkolu, przeżyj je razem z malcem.

W dobrym nastroju od samego rana

Opowiadaj dziecku o przedszkolu, co to za miejsce, jak będzie wyglądał dzień w przedszkolu, co dziecko będzie tam robić . Mów o przedszkolu pozytywnie. Dzień wcześniej przygotuj z dzieckiem rzeczy, które będą wam potrzebne. Unikniesz nerwowego poranka i pośpiechu przed wyjściem, np. z powodu nieoczekiwanego zaginięcia worka z kapciami. Maluch będzie miał okazję utrwalić sobie, co go czeka i nie poczuje się zaskoczony, że budzisz go rano do przedszkola (dla małych dzieci liczy się najbardziej to, co dzieje się teraz). Zjedzcie śniadanie w miłej atmosferze (nie wiadomo, jak w przedszkolu będzie z apatytem). A potem najlepiej całą rodziną odprowadźcie malca do przedszkola – poczuje się ważny i doceniony.

Kiedy wreszcie przyjdzie mama

Trzylatek przez pierwsze dni, a nawet tygodnie, nie powinien spędzać w przedszkolu więcej niż 4–5 godzin dziennie. W miarę upływu czasu maluch może zostawać w przedszkolu coraz dłużej. Może też się okazać, że wcześniejsze odbieranie nie jest korzystne, bo malca omijają ciekawe zajęcia popołudniowe. Jeżeli dziecko będzie odbierać opiekunka lub ktoś z rodziny, pamiętaj, aby złożyć w przedszkolu oświadczenie wraz z imieniem, nazwiskiem i numerem dowodu osobistego tej osoby. Inaczej przedszkole nie będzie mogło pozwolić na powrót malucha z osobą, której nie upoważniłaś.

Mów dziecku prawdę

Staraj się odpowiadać na wszystkie pytania maluszka i rozwiać wszystkie wątpliwości, zawsze mów prawdę, nawet jeśli nie jest miła. W ten sposób dziecko będzie Ci ufać. Uprzedź jeśli wrócisz później. Nie mów „wrócę o dwunastej”, bo zegar jest abstrakcją dla trzylatka. Powiedz, że przyjdziesz zaraz po obiedzie albo kiedy dzieci wrócą ze spaceru. Za wszelką cenę dotrzymaj tej obietnicy. Nie mów „wrócę za raz” jeśli wiesz, że to nieprawda, bo następnym razem dziecko nie uwierzy w Twoje słowa.

Słodkie całusy w przedszkolnej szatni

Jeżeli zostawiasz dziecko w drzwiach sali, pożegnaj je z uśmiechem, ale stanowczo. Nie okazuj strachu ani smutku – maluch łatwo zaraża się takimi uczuciami. Wytłumacz też, kiedy wrócisz. Nie przedłużaj pożegnania. Dzieci świetnie wyczuwają, że płaczem zmuszą Cię do pozostania jeszcze chwilkę. Wtedy coraz trudniej się pożegnać. Przygotuj nagrodę za udany pierwszy dzień, np. jakiś drobiazg albo wyjście na lody czy wizytę na placu zabaw. Nie pytaj "tęskniłeś"?. Powiedz raczej "jestem bardzo zadowolona, cieszę się, że tak dzielnie sobie poradziłeś, możesz być z siebie dumny".

Pierwsze tygodnie pod znakiem smutku

Smutne rozstania mogą trwać kilka dni, tygodni, czasami jeszcze dłużej. Warto w tym czasie pytać wychowawczynię, jak malec zachowuje się po twoim wyjściu – wiele dzieci świetnie się bawi. Kryzys może pojawić się także po weekendzie czy po chorobie dziecka. Czasem poranna rozpacz zaczyna się po 2–3 tygodniach. To też normalny, ale nieco opóźniony proces adaptacji. Jeśli płacz dotyczy tylko momentu rozstania z mamą, być może dziecko wyczuwa twój niepokój. Wówczas warto, by do przedszkola odprowadzał go ktoś mniej przeżywający tę sytuację, np. tata, dziadek.

Pamiętaj! To trzeba przeżyć, nie ma innego sposobu

My ze swojej strony dołożymy największych starań, by ułatwić start w naszym przedszkolu Waszej pociechy i Wam drodzy rodzice!

POWODZENIA!

Nie psuj mnie, dając mi wszystko, o co Cię proszę.
Niektórymi prośbami jedynie wystawiam Cię na próbę.

Nie obawiaj się postępować wobec mnie twardo i zdecydowanie.
Daje mi to poczucie bezpieczeństwa.

Nie pozwól mi utrwalić złych nawyków.
Ufam, że Ty pomożesz mi się z nimi uporać.

Nie postępuj tak, abym czuł się mniejszy niż jestem.
To sprawia, że postępuję głupio, żeby udowodnić, że jestem duży.

Nie karć mnie w obecności innych.
Najbardziej mnie przekonujesz, gdy mówisz do mnie spokojnie i dyskretnie.

Nie ochraniaj mnie przed konsekwencjami tego co zrobiłem.
Potrzebne mi są również bolesne doświadczenia.

Nie przejmuj się zbytnio, gdy mówię „Ja Cię nienawidzę”.
To nie Ciebie nienawidzę, ale ograniczeń, które stawi
asz przede mną.

Nie przejmuj się zbytnio moimi małymi dolegliwościami.
Pomyśl jednak czy nie staram się przy ich pomocy przyciągnąć Twojej uwagi, której tak bardzo potrzebuję.

Nie gderaj.
Będę się bronił, udając głuchego.

Nie dawaj mi pochopnych obietnic.
Bo czuję się bardzo zawiedziony, gdy ich później nie dotrzymujesz.

Nie przeceniaj mnie.
To mnie krępuje i niekiedy zmusza do kłamstwa, aby nie sprawić Ci zawodu.

Nie zmieniaj swoich zasad postępowania w zależności od układów.
Czuję się wtedy zagubiony i tracę wiarę w Ciebie.

Nie zbywaj mnie, gdy stawiam Ci pytania.
Ja znajdę informacje gdzie indziej, ale chciałbym żebyś Ty była moim przewodnikiem po świecie.

Nie mów, że mój strach i moje obawy są głupie.
Dla mnie są bardzo realne.

Nigdy nawet nie sugeruj, że ty jesteś doskonały i nieomylny.
Przeżywam bowiem zbyt wielki wstrząs, gdy widzę, że nie jesteś taki.

Nigdy nie myśl, że usprawiedliwianie się przede mną jest poniżej Twojej godności.
Wzbudza ono we mnie prawdziwą serdeczność.

Nie zabraniaj mi eksperymentowania i popełniania błędów.
Bez tego nie mogę się rozwijać.

Nie zapominaj jak szybko dorastam.
Jest Ci zapewne trudno dotrzymać mi kroku, ale, proszę Cię, postaraj się.

"MALOWAŁA JESIEŃ"

1. Malowała jesień w parku wszystkie liście,
na czerwono, na brązowo, żółto i złociście.
La la la la la, la la la la la.
Na czerwono, na brązowo, żółto i złociście.

2. Przyleciała sroczka i usiadła z boku
przyglądała się, jak jesień barwi wszystko wokół.
La la la la la, la la la la la.
Przyglądała się, jak jesień barwi wszystko wokół.

3. Wietrzyk to zobaczył i pędzi po lesie,
kolorowe liście zrywa i ze sobą niesie.
La la la la la, la la la la la.
Kolorowe liście zrywa i ze sobą niesie.

"PRZEDSZKOLE DRUGI DOM"

1. Gdy dzień wstaje i wita świat, ranną porą wstaję i ja
Mama pomaga ubierać się, do przedszkola prowadzi mnie.

Ref. Ja chodzę tam co dzień, obiadek dobry jem
A po spacerze w sali wesoło bawię się
Kolegów dobrych mam, nie jestem nigdy sam
Przedszkole drugim domem jest.

2. Czasem rano trudno mi wstać, chciałoby się leżeć i spać,
Lecz na mnie czeka auto i miś, w co będziemy bawić się dziś?

3. Zamiast mamy panią tu mam, bardzo dużo wierszyków znam.
Śpiewam i tańczę, wesoło mi i tak płyną przedszkolne dni.

"CZTERY ŻYWIOŁY"

1. Lubię po piasku biegać boso,
gliną się bawić, kamieniami.
Nogi mnie w dal po Ziemi niosą,
ciekawy świat poznaję z Wami.

Ref.: Ziemia - po niej biegamy,
Ogień - ciepło nam daje,
Wodę - chętnie pijemy,
Powietrzem - oddychamy.

2. Ogień gorący jest i groźny,
czasem przyjrmny także bywa.
Gdy w Święta wokół blask roztacza,
a ciepło nam na serca spływa.

3. Woda jest piękna, kiedy rzeką
lub wodospadem z góry spływa.
potrzebna ludziom jest do życia,
chociaż czasami groźna bywa.

4.Powietrza dużo jest dokoła,
powietrzem wszyscy oddychamy.
Przynosi zapach czekolady,
dymu z ogniska, perfum mamy.

„WAKACYJNY POCIĄG”

Ref. Stuku puku, stuku, Puku
Mkną koła po szynach
Już się nowa kolorowa przygoda zaczyna.
Stuku puk, stuku puk, stuku puku puk

1. Jedzie pociąg wakacyjny, pociąg kolorowy.
Już wjeżdżają wagoniki na peron bajkowy.
Tłum podróżnych już go wita ucieszony szczerze.
Wie, że pociąg ten na pewno każdego zabierze.

2. Pierwsza stacja, wieś wesoła. Łąki, lasy, pole.
Zaraz tutaj urządzimy zielone przedszkole.
Nauczymy kota liczyć, a tańczyć konika.
Niech zobaczy każdy cielak, jak przedszkolak bryka.

3. Druga stacja to podhale, piękne górskie szczyty.
A ze szczytów jak wiadomo widok znakomity.
Bajki będą opowiadać potoki i skały.
Bo w nich mieszka duch starego bajarza Sabały.

4. Trzecia stacja to już morze szerokie, głębokie.
I wspaniała piaskownica większa niż przed blokiem.
Na tej wielkiej piaskownicy, czy jak mówią plaży.
Może skarby bursztynowe znaleźć nam się zdarzy.